La veille

Als de temperatuur van het zeewater te hoog wordt, verbleekt het koraal. En dat heeft ernstige gevolgen, schrijft oceanograaf Jan Stel.

Azerbeidzjan, gastland van de volgende VN-klimaattop, heeft verschillende topmannen van olie- en gasbedrijven en enkele controversiële regeringsfiguren benoemd in het comité dat de top moet organiseren. Ook opvallend: er is geen enkele vrouw bij.

Vorige maand publiceerden de University of Maryland en de Global Forest Watch, GWP, een overzicht van het verlies aan bos in de afgelopen twintig jaar. De GWP is een initiatief van het World Resources Institute. Het instituut is gevestigd in Washington DC en heeft een bijzonder gedetailleerde en informatieve website. U vindt hem hier. Het overzicht berust op de jaarlijkse gegevens over het bosverlies door brand die door de Universiteit van Maryland worden verzameld en geanalyseerd. De analyses berusten op Landsat-satellietbeelden.

Je zou het bijna worden als je de ontwikkelingen in vooral het kneuterige Vlaamse en het Belgische politieke landschap vergelijkt wat er in de echte wereld om ons heen aan het gebeuren is. Overal worden de warmterecords bijna dagelijks gebroken, behalve in het mooie Vlaamse land dan. Daar hebben we nog geluk. Ondanks dat dit jaar het warmste jaar ooit zal worden, zijn de weergoden ons gunstig gezind. Maar onze klimaatcrisis ontkennende politici breken voortdurend alle records door hun onverantwoordelijk gedrag en een volstrekt gebrek aan zorg voor de toekomstige generaties.

Seizoensvoorspellingen zijn al maanden voor de zomer een signaal van wat ons te wachten staat. Tussen maart en mei bleek met toenemende waarschijnlijkheid, dat we een bovennormaal warme zomer zullen krijgen.

De Nederlandse milieuorganisatie Milieudefensie, is al meer dan 50 jaar een baken in het Nederlandse milieu protest. Het is een sterke organisatie die gelooft in de kracht van samenwerkende mensen. Samen sta je nu eenmaal sterker ten opzichte van grote vervuilers, zoals Shell en treuzelende politici, waar er veel te veel van zijn.

Le Dr Sultan Ahmed Al Jabar, grand ponte de l’industrie pétrolière nationale, a été nommé par les Émirats arabes unis pour présider la COP28 à Dubaï. Le mouvement climatique est en émoi car cette nomination pourrait être le signe d’une tentative de l’industrie fossile de prendre la tête des conférences climatiques de l’ONU.

Dr. Sultan Ahmed Al Jabar, groot geworden in de nationale olie-industrie, is door de Verenigde Arabische Emiraten benoemd als voorzitter van COP28 in Dubai. De klimaatbeweging is in rep en roer omdat deze benoeming een signaal van de fossiele industrie kan zijn dat men probeert het roer van de VN-klimaatconferenties over te nemen. Dat is onaanvaardbaar omdat de olie-en gasindustrie in de afgelopen halve eeuw de wereld bewust naar een klimaatcrisis heeft geleid. Big Oil koos voor puur winstbejag ten koste van de toekomst van de wereldbevolking. Hierdoor hebben ze een historische schuld en verantwoordelijkheid opgebouwd, net zoals landen met een historische CO2-uitstoot, zoals België. Die schuld moet worden ingelost.

België deed het goed: geen Fossil of the Day award dit keer. Maar dat is dan ook bijna alles.

Wetenschappers wringen zich in alle bochten om toch nog maar duidelijk te maken dat het kan. Als we NU de knop omdraaien, er echt voor gaan … dan kan het nog. De ‘window of opportunity’ wordt snel kleiner. Volgens het laatste IPPCC-rapport moet het roer drastisch om voor het einde van 2024. Maar wetenschappers beslissen niet. Het is aan de politiek om te beslissen. En dat zullen ze niet doen. Dat is de ontnuchterende mening van de redactie van de New Scientist van 11 juni.

Begin juni 1972 en tijdens de afgelopen week was er in Stockholm een VN Earth Summit. De eerste leidde tot een reeks van Earth Summits, de oprichting van het United Nations Environmental Program (UNEP) en een reeks van andere initiatieven, zoals het IPCC. In 1972 maakte men zich grote zorgen over het milieu en de schade die wij veroorzaken. Dat doen we nu, vijftig jaar later nog. We hebben gefaald. De kans op een duurzame en rechtvaardige wereld neemt af, maar die kans bestaat wel degelijk; als we willen. En wie zou dat niet willen?

Bent u het gejeuzel van onze regeringen met N-VA minister Zuhal Demir op kop, over het klimaat ook zo beu? Komen de steeds maar weer veranderende en soms hoogst onlogische corona-maatregelen, het dan weer wel en dan weer niet aanpakken van de gigantische vervuiling door onze chemische industrie in Antwerpen, het gebrek aan leiderschap van onze politici en de oh zo verstorende ‘macht’ van de niet democratisch verkozen partijvoorzitters, en de vergunning, door de provincie Antwerpen verleend aan de INEOS ethaankraker – het symbool van een oud, achterhaald en zeer vervuilend economisch model – u ook de strot uit?

..dix binômes auteur-chercheur qui se saisiront de dix thèmes parmi ceux étudiés par le GIEC, et dont le choix a fait l’objet d’un sondage auprès d’un large public (voir page sondage, voir page choix des thèmes). L’ambition est de présenter ces dix thèmes sous un double éclairage : celui de la fiction, pour explorer les possibles, et celui de la vulgarisation scientifique, pour expliquer l’état des connaissances. En rassemblant ces vingt textes, issus de la rencontre entre auteurs et chercheurs, l’objectif est de donner à voir la différence et la complémentarité entre ces deux approches qui vont être indispensables pour s’approprier les bouleversements qui s’annoncent.

Il y a urgence à agir et pourtant nous en sommes toujours au même point : décider de s’occuper du climat, reste un choix moral. Le fait que PIB et émissions de CO2 soient totalement corrélés y est surement pour beaucoup. S’occuper vraiment du climat nécessite de mettre le doigt là ou ça fait mal. Mais soyons bien clair, ne pas s’occuper du climat fera encore plus mal et dans moins longtemps qu’on ne l’imagine.

L'impact réel des gestes individuels...